YES to HOPE

My dear European and Overseas friends,

I am so proud tonight. Yes, I am proud to be Greek tonight. After five years of increasing destitution and one week of unspeakable terrorism from outside and inside, with the Banks purposely closed, with most European politicians threatening my people in all tones and languages, with the majority of Greek and European media against this government, people, the exhausted people of Greece, decided that:

NO - Fear does not reside on this land anymore.
NO - Money is not the God we believe in.

Also, people, the exhausted people of Greece, decided that:
YES - Europe should rediscover and honour its founding values.
YES - it is OK to be poor, and get poorer, if this is what it takes to be free.

Thank you all for your support these days. On the streets, with signatures, with discussions... Tonight, I have a beautiful smile on my face and a hope in my chest.  A hope for a different Europe, but also a different World, where the value of human life will exceed the values of the stock indexes.

I keep saying to my People and I say to you too:
All we have is our BRAIN and SOUL.
All we need is our BRAIN and SOUL.
Watch out!! Do not let anybody take away your BRAIN and SOUL.


vasso

Εισαι ο πλουσιοτερος Ανθρωπος του κοσμου.
Εισαι καλυτερος απο οποιονδηποτε κυβερνητη σου.

Γιατι εχεις αυτο:
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/nikos_gkatsos_amorgos.htm

Μην το χασεις.

Tης Ελλάδος οι εθνικές εορτές

Γιατί της Ελλάδος οι εθνικές εορτές είναι στιγμές που σηματοδοτούν ξεκίνημα εξέγερσης και όχι στιγμές απελευθέρωσης ή νίκης;

Η απελευθέρωση είναι παιδί της εξέγερσης, του Αγώνα. Αν δεν υπήρχε εξέγερση δεν θα υπήρχε απελευθέρωση, ούτε και νίκη. Κι ενώ η εξέγερση είναι προϋπόθεση της απελευθέρωσης, καμία εξέγερση δεν μπορεί να εγγυηθεί την απελευθέρωση ή τη νίκη. Αυτό που η επανάσταση εμπεριέχει,  είναι ο φωτισμένος αγώνας του σκλαβωμένου προς το ιδανικό της Ελευθερίας. Κι ακριβώς αυτό, ο φωτισμένος αγώνας του ανθρώπου προς την κατάκτηση του ιδανικού, της Ιδέας, είναι το ύψιστο ιδανικό. Το ύψιστο αγαθό, που μπορεί να φτάσει ο Άνθρωπος με ιδίες δυνάμεις.

'Ο αγώνας προς την Ελευθερία, αρετή ωραιότερη από την κατοχή της ίδιας της Ελευθερίας'

Μήπως λοιπόν ο συμβολισμός αυτός των Ελλήνων - αλλά και ελαχιστοτάτων ακόμα εθνών – υπάρχει για να μας θυμίζει ότι το να περπατάς στην κόψη του Σπαθιού για χάρη των ιδανικών σου (να ζεις δηλαδή έτοιμος κάθε στιγμή να τα υπερασπιστείς ακόμα και με την ίδια σου τη ζωή) είναι αρετή ανώτερη από την κατάκτηση του ίδιου του ιδανικού; Μήπως η ηρωϊκή στάση ζωής θά ‘πρεπε να μετριέται με αυτά που στερείται ή χάνει κάποιος κατά την διάρκεια του αγώνα, ας είναι και στέρφος, κι όχι βάση αυτών που κερδίζει; Άλλωστε, η έκβαση κάθε αγώνα, όσο μυαλωμένος κι αν είναι, καθορίζεται και από αστάθμητους παράγοντες (όπως η προδοσία, η απειρία, η αντοχή, οι συγκυρίες, οι αναλογίες, το αυτόματο), ενώ ο φωτισμένος αγώνας προς το Ιδανικό εμπεριέχει αληθινή αυτοθυσία και πάθος, χαρακτηριστικά που προέρχονται από τις πιο μύχιες και καθαρές ιδιότητες της ανθρώπινης ψυχής.

Βασιλική Μουσλοπούλου

Απο τον Γκαιτε στον Ομηρο: το πηδημα

Ο Οδυσσέας είναι ο ποιητής, ο Faust είναι ο δόκτορ. Η αναλυτική τάση, που μόλις τη διακρίνει κανείς στο κλασσικό, στο ευρωπαικό πνεύμα έχει προσλάβει τεράστιες διαστάσεις και διεκδικεί την μονοκρατορία. Η λέξη doctor, αντίποδας στη λέξη ποιητής, είναι το διακριτικό γνώρισμα του ευρωπαίου από τον έλληνα, και σημαίνει την απώλεια, την πυρηνική διάσπαση, του σύγχρονου ανθρώπου μέσα στα ψήγματα της γνώσης και της φύσης. Ενώ ο αρχαίος ποιητής είχε την σύνολη εικόνα του κόσμου. Η λέξη doctor είναι μια περγαμηνή που βεβαιώνει, πως η νόηση έγινε τρέλλα και η σωφροσύνη παραφροσύνη. 

Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ - ΧΑΣΜΑ ΣΕΙΣΜΟΥ - 1977

το πολιτικο ψευδος

• Θεωρητικά, οι εκλεκτοί του λαού (οι βουλευτές) θα πρέπει να αποβάλλουν την δική τους προσωπικότητα και να εκπροσωπούν απόλυτα τον λαό. Στα εδώλια της Βουλής δεν θα πρεπε να κάθονται άνθρωποι, αλλά εντολές που να μιλάνε και να ψηφίζουνε. Πραγματικά, κυβερνάει η ατομική βούληση, τα προσωπικά συμφέροντα, η προσωπική ευχαρίστηση. Αυτό που συνδέει μεταξύ τους τούς βουλευτές είναι ο φόβος του αντιπάλου και όχι ο σεβασμός που χρωστάνε στους εκλογείς τους. 
• Θεωρητικά, οι πεποιθήσεις πρέπει να σχηματίζονται από τα επιχειρήματα που βγάζουν οι κοινοβουλευτικές συζητήσεις. Πραγματικά, οι πεποιθήσεις δεν επηρεάζονται από τις συζητήσεις, αλλά καθορίζονται από την θέληση των αρχηγών που φροντίζουν κυρίως τα ατομικά τους συμφέροντα ή/και τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
• Θεωρητικά, οι βουλευτές θα έπρεπε να έχουν μπρος στα μάτια τους μόνο το καλό του έθνους. Θα έπρεπε να είναι οι καλύτεροι και οι πιο φρόνιμοι πολίτες. Πραγματικά, είναι οι πιο φιλόδοξοι, οι πιο επιχειρηματικοί και οι πιο βίαιοι, και υπάρχουν στη Βουλή για να εξυπηρετούν τα ατομικά τους συμφέροντα.
• Θεωρητικά, η ψήφιση ενός υποψηφίου σημαίνει ότι ο πολίτης τον γνωρίζει και του έχει εμπιστοσύνη. Πραγματικά, ο εκλογεύς ψηφίζει έναν υποψήφιο που δεν ξέρει τίποτε γι’αυτόν. Ψηφίζει τα άτομα με βροντερή φωνή που φλυαρούν αδιάκοπα, αδιάφορο για τί ζήτημα.
• Θεωρητικά, οι κινητήριες δυνάμεις της κρατικής μηχανής θα 'πρεπε να είναι η πείρα, η διορατικότητα, η ανιδιοτέλεια. Πραγματικά, την κινεί μόνο η δραστήρια θέληση, ο εγωϊσμός και η ευγλωττία. Τα κοινοβούλια διευθύνονται όχι από τη φρόνηση αλλά από την ατομική ισχυρογνωμοσύνη και τα βροντερά λόγια. 

Ξεχνάμε ότι η Ρητορία είναι μια φυσική ικανότητα ξεχωριστή από την πνευματική ανάπτυξη και τον χαρακτήρα. Έτσι δεν είναι σπάνιο σήμερα να υπάρχουν μέσα στα κόμματα ιδιοφυϊες, ενώ οι χαρακτήρες είναι σπάνιοι. 

Ο τρόπος απόκτησης της λαϊκής εντολής τρομάζει τις διαλεχτές φύσεις (τις ευαίσθητες και ταπεινές) που υποχωρούν.   

Γι’αυτό και τον κοινοβουλευτισμό, με όλο το θόρυβό του και τις χειρονομίες του, δεν τον αισθάνεσαι σαν χειροπιαστό γεγονός παρά μόνο την ημέρα της ψηφοφορίας. Αυτό είναι το πολιτικό ψεύδος. 

Μαξ Νορνταου – ‘Τα κατά συνθήκην ψεύδη’ - 1883